حجت حاجی کاظم
می خواهم یکی از رازهای دقیق زندگی شیرین و الهی را بگویم.
روایات ما تاکید دارند «سعی کن از دیگران کمتر چیزی بخواهی». راز این موضوع را بزرگ شدن و باوقار ماندن دانسته اند. به نظر می رسد این موضوع درباره همسر نیز صادق است و دلیلی بر استثنا کردن نیست.
حتی وقتی زن و شوهر، جان یکدیگر باشند، دلیل بر به خدمت گرفتن دیگری در هر موردی نخواهد بود.
اگر زن و شوهر توقعات خود از یکدیگر را به نزدیک صفر برسانند، بسیاری اختلافات کم خواهد شد.
خیلی وقت ها آقایان و خانم ها به خاطر آزمایش کردن همسر خود و یا راحت خواهی کارهای ساده خویش را هم به همسرشان می سپارند. آب آوردن، گذاشتن وسایل نامرتب در جای خود، درست کردن پاورپوینت، آوردن کنترل تلویزیون و … کارهای کوچکی است که می توان شخصا آنها را انجام داد.
باید به مادرم در کارها کمک کنی، باید خانه عمویم بیایی، باید مرا پارک ببری، باید مسافرت فلان جا برویم، باید هر هفته دو وعده قرمه سبزی داشته باشیم، باید … گاه بهانه های آغاز دلخوری است.
البته نقطه مقابل این مسئله، شرایط متضادی دارد.
هرکس باید بکوشد هر کاری و هر کاری از دستش بر می آید، حتی بدون تقاضای همسرش برای وی انجام دهد.
کنار هم قرار گرفتن این دو ویژگی متضاد (کمتر توقع داشتن و بیشتر انجام دادن) موجب رشد معنوی و بهبود روابط می گردد.
اولی باعث افزایش روحیه آزادگی و مناعت طبع و دومی موجب افزایش رزق رسانی و محبت خواهد شد. برای یک انسان مومن، هر دو در اوج باید باشد.