برخی شبهه پردازان گفته اند فقه اسلامی با مطرح کردن دروغ مصلحت آمیز، راستی را کم رنگ کرده است. به این بهانه که سعدی گفته دروغ مصلحت آمیز به از راست فتنه انگیز، سعدی را بدآموز دانسته اند. واقعا برخی آدم ها در جامعه ما نیز اصطلاح دورغ مصلحت آمیز را برای دوری از راست گویی استفاده می کنند. …
نکته اینجاست که دروغ مصلحت آمیز، با دروغ منفعت آمیز متفاوت است. دروغ مصلحت آمیز در جایی است که فلسفه راستی که حفظ حق است، به خطر بیفتد. برای مثال، اگر جنایتکاری به دنبال محل اختفای کسی باشد و اگر جواب ندهی تو را می کشد و اگر درست جواب دهی او را می کشد، به نظر می رسد راست گفتن، همکاری با باطل و مخفی شدن حق است.
به نظر می رسد عاقلی در اینجا نمی تواند توصیه به راست گویی نماید. چنین مواردی دروغ مجاز و بلکه واجب است اما باید سعی کنیم این قاعده در جامعه به خاطر خوب درک نشدن موجب سوء استفاده دیگران نشود.