جوانمردتر از جوانمرد – پاسخ به متنی ضد دینی درباره توجه به فقرا در روزه

۱ – متن شبهه ضد روزه

ای کاش یک ماه نیز موظف بودیم از اذان صبح تا غروب آفتاب فقرا را سیر کنیم نه این که گرسنگی و تشنگی کشیده تا فقط رنج آن‌ها را درک نماییم! آری هزاران بار افسوس که دیریست وا مانده‌ایم در ظاهر دین. شرم می‌کنم با ترازوی کودک گرسنه کنار خیابان، سیری‌ام را وزن کنم! به راستی ما به کجا می‌رویم؟ ای کاش به جای همدردی با فقیران، به فکر آنان باشیم. چه دردی از همدردی با آنان دوا شد؟ روزه چه فایده‌ای برای فقیران دارد؟

۲ – متن پاسخ ما نسبت به آن متن ضد دینی

دل جوانمرد، برای فقیران می‌تپد. برای او تور آنتالیا در برابر شادی شاد کردن دل یتیمی چشم به راه، رنگ می‌بازد. انگار بخشی از مال او برای خودش نیست و حق ضعیفان است.

FAGHIRاما جوانمردتر از او، کسی است که نه تنها روز و شب برای زدودن رنج کودکان گرسنه حرکت می‌کند، بلکه گاه از اذان صبح تا غروب آفتاب گرسنگی را هم به خود می‌چشاند. حتی «نزدیک است» با این گرسنگی به جسم خود لطمه زند. او می‌داند هر چه تلاش کند، بالاخره گرسنه‌ای هست که او نمی‌شناسد و به همین خاطر، از شدت هم‌نوایی، گرسنگی را می‌چشد تا مطمئن باشد در راه مستضعفان کوتاهی نمی‌کند.

من از بینوایی نی‌ام روی زرد               غم بینوایان رخم زرد کرد

زمینه سازی یاد گرسنگی فقیران و شرم در برابر تقصیرهایمان نسبت به آنان، تنها و تنها یکی از نقش‌های روزه است.

جوانمرد مسلمان شاید بعد از افطار گرسنه نباشد اما بالاخره در ساعت‌های گرسنگی روزه، گوشه‌ای از درد گرسنگان را چشیده است.

همین ظاهر دین، خاک حاصلخیزی است برای پرورش رسم جوانمردی و افسوس که عده‌ای به فراموش کردنش افتخار می‌کنند.

پاسخ شبهه از حجت حاجی کاظم

بقیه مطالب مشابه ما در پاسخ به متون ضد دین

 رو در رو با تاریکی - پاسخ به شبهات کفر

جوانمردتر از جوانمرد – پاسخ به متنی ضد دینی درباره توجه به فقرا در روزه

2 دیدگاه برای “جوانمردتر از جوانمرد – پاسخ به متنی ضد دینی درباره توجه به فقرا در روزه

  1. افرادی که اینگونه متون را قزار میدهند وبا متنی که خواسته یا ناخواسته هزاران نفر را از راه به در میکند وشاید ایمان افراد کوته نگر راسست کند و سبب این شود که فردی که سالهاست روزه میگیرد به این فکر بیفتد که روزه نگیرد وبجایش شکم افراد گرسنه را سیر کند….واقعآاگر بدانیم یک برداشت نادرست از سحنان ما میتواند زندگی شخصی را از اینرو به آنرو کند…آیا واقعآباز هم هر حرفی راخواهیم زد!؟باز هم میگویم روزه تمرین تقواست….تمرین توانایی نه گفتن به غرایز و وسوسه های شیطان درون!اگر مروز به شهوت شکم توانستیم غلبه کنیم….غلبه بر غرایز دیگر هم برامون آسون میشه….درسته باید فکری به حال گرسنگان وفقیران کرد….اما ماهیگیری را یاد دادن بهتر از اینه که به شخص گرسنه ماهی بدیم.باید فقر را ازریشه کند….باید فکر اساسی کرد….با این کارها فقر ریشه کن نمیشود که هیچ….فراگیرتر هم میشود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

اسکرول