دخترها و پسرهایی با هم دوست می شوند.
از هم وفا و بی وفایی می بینند.
ضربه عاطفی می خورند؛ و سرانجام از هم جدا می شوند.
ازدواج می کنند اما بعد از ازدواج با دیگری، هم بخشی از اغتشاشات فکریشان به خاطر دوستی های مجردی است.
اما جالب این است که: اینهایی که دردهای آن دوستی ها را چشیده اند، نمی گویند تقصیر این نوع دوستی ها بود همه این تلخی ها و جدایی ها.
همه می گویند: فلانی بی وفا بود. یا ترانه های ناامیدی را تکرار می کنند.
انگار این روابط خارج از ازدواج، معصومیتی در نگاه آنان پیدا کرده که هیچ گاه تقصیر بر گردنش نخواهد افتاد.
این مطلب از خاطره ای که همسرم برایم نقل کرد به نظرم رسید.
جامعه ما کی می خواهد بفهمد؟
فکر می کنم به خاطر تاثیر مستقیم سبک زندگی غرب بر مردم ما باشد.
قرآن کریم، این دوستی ها را رد کرده است:
وَ لاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ : و دوستگیران پنهانى نباشند. ﴿النساء، ۲۵﴾
ای آقا! کجا حرف قرآن کریم رو گوش دادیم؟
برای مطالعه بیشتر آسیب های روابط با جنس مخالف، اینجا و اینجا کلیک کنید.
مثل همیشه بسیار زیبابود
تشکر.
ممنون از توصیه های زیباتون باورتون میشه از ظهر دارم دیوونه میشم انقد فک کردم ب این موضوع ولی حرفاتون به دلم نشست و ارومم کرد
توکل بخدا با تمام کاستی هایم ….
خواهش می کنم. خدا رو شکر.
از خط فکری و سیاسی و فرهنگی شما معلوم است که از کدام نهاد ها و قرار گاه های فرهنگی پول می گیرید،
ولی خدا را شکر که مردم آگاه شده اند و اگر با دید بی طرفانه به جامعه بنگرید، متوجه خواهید شد که دیدگاه نود درصد جامعه چطور است
سلام مجدد خدمت آقا نیما
برادر عزیز! کاش به جای پیش داوری درباره شخصیت نویسنده، محتوای آن را نقد می کردید و به جای استدلال به تعداد هواداران خود، درباره محتوا گفتگو و استدلال می کردید.
شایسته نیست به جای بررسی علمی فهم کسی، او را با تهمت زدن برانیم.
انتظار دارید به خاطر میل شما اندیشه خود را زیر پا گذاشته و سانسور کنیم؟ اگر خواستید بگویید حرف های ما اندیشمندانه نیست، به جای اتهام استدلال کنید تا شاید ما هم به مسیر هدایتی که شما حس می کنید یافته اید بیاییم. مزاح نمی کنم.
شما را دعوت می کنم مدل مورد نظر اجتماعی خود را بگویید تا مهربانانه و بی طرفانه گفتگو شود.