حجت الله حاجی کاظم
سر ناهار اتفاقی قسمتی از فیلم «بازگشت به خانه» شبکه ۵ را می دیدم. فیلم هندی و انتخاب هسر به سبک هندی.
پسره کنار دریا داشت دخترها را نگاه می کرد؛ چشمش به دختری افتاد که داشت عکس می گرفت؛
خوشش آمد؛ به پدرش گفت: «پدر! من انتخابم را کردم.»
آن وقت صدها مشاور بنشینند و بگویند ازدواج باید با بررسی همه تناسب ها انجام شود. چند تا از این فیلم ها، رشته ها را پنبه خواهد کرد؟
گاه چند ترانه عاشقانه خالی از پشتوانه فکری، جلوی انتخاب آگاهانه را می گیرد.
بگوییم به همه که این سبک ها عقلانی نیست. در جمع های خانوادگی، به جای حرف های کم ارزش، از این ددغه ها بگوییم.
بگوییم که این سبک ازدواج، آمار ناسازگاری و طلاق را افزایش خواهد داد.
دختر و پسر باید یکدیگر را بپسندند اما در کنار وجود حد قابل قبولی از تناسب ها.
البته امکان اینکه با این روش ها به گزینه مناسب برسند صفر نیست اما اول اینکه خیلی کم است و دوم اینکه اگر همدیگر را اینگونه بیابند، خیلی راحت بر روی بخشی از تناسب ها چشم خواهند بست.
یادم می آید یکی از دوستان پنج سال پیش خود را که فیلم هندی زیاد می دید. پسر ساده ای است. سه سال است هر جا که می رود، با چشمانش به دنبال دختر آرمانی خود می گردد!!!
در این فیلم، جالب تر آن بود که پدرش برای آنکه پسرش دزد بود و به کارش لطمه می خورد، به آن دختر گفت پسرم دزد و دروغگو و … است و همین دختر به خاطر محبت ها و هدیه ای دو روز بعد پسر، دزد و دروغگو بودنش را فراموش کرد.
چه ازدواجی!!!