دیشب چهاردهمین سالگرد و بزرگداشت مرحوم صفایی حائری بود.
این جملات زیبا را آنجا از استاد دیدم:
چشم های عارف از درد و رنج و بی قراری،
زیبایی و محبت حق را احساس می کنند؛
و از تازیانه ها،
شتابِ رفتن می گیرند.
و اما مرگ پایان نیست…
آغاز دویدن هاست.
در این سو، پاى ما آماده مى گردد، با رنج و فشار و درد.
در آن سو، سخت مى تازیم تا آن مقصد بى مرز.
(مجموعه اشعار ص ۲۴)
پایگاه استاد علی صفایی حائری (ره) (حتما ببینید.)
استاد غنوی در مراسم چهاردهمین سالگرد ایشان گفت: (نقل به مضمون)
به اندیشه ای که در مقایسه با اندیشه های رقیب خود، هماهنگی بیشتری با آیات و روایان دارد و زبان آنان را برای خود برگزیده است، چگونه می گویند «من عند نفسه» است؟
درد و رنج و بی قراری (به بهانه سالگرد وفات استاد صفایی حائری)
منظور از اندیشه های رقیب، چه کسایی اند؟
کسانی که می خواهند به سوالات در باره انسان پاسخ دهند.