منتخب گلستان سعدی
وقتی لغزشی دیدی
وقتی جای نهی نبود
وقتی خودش پشیمان بود
کریمانه بگذر و چشم ببند.
آیه مربوطه یعنی:
از لغو کریمانه می گذرند.
کجاست آن عشق زیبا که
درد زخم پلنگ داشته باشی
اما شکرگزار باشی که گرفتار گناهی نیستی.
و چه رسمی است
بعضی
فحشا را
به بهانه درد فقر،
مقدس نمایش دادند.
راهزن ها سراغ کاروان رفته بودند.
به لقمان گفتند نصیحتشان کن مالمان را نخورند.
لقمان یه جورایی گفت
حیف نصیحت
حرف تو سرشون نمیره. بذار ببرن.
بزرگ کسی است که کوچکترین ضعف های خودش را هم ببیند؛
و بگوید: تعریف نکنید؛
من آنم که من دانم.
سعدی جان!
نیستی ببینی که ما
کشوری را به حاشیه میبریم.
اگر به قبایمان بر خورد.
برای زمان هایی که امتحان داری و خواب ناجوانمردانه سراغت می آید این نصیحت سعدی را باید صد بار تکرار کنی: اگر رفتی بردی و اگر ماندی مردی. و برای همه زندگی.
سعدی: حکایت مردی که به خاطر لطف کوچک خود از مرگ نجات یافت.
زورق: قایق // ملاح: ملوان // صدق الله: خدا راست گفت // آیه یعنی هر کس کار نیکی کند برای خود کرده و اگر بدی کند به خود کرده.
اخلاق الهی این است که به راحتی درباره کسی قضاوت نادرست نکنیم.
اطمینان نداری، شایعات را تکرار نکن.
امان از روزی که دزد بگیریم.
آن قدر کتکش می زنیم که جهنم را جلوی چشمش ببینید.
فدای تربیت کریمانه مرد خدا که به دزد نیازمند هم می بخشاید
تا با روشی متفاوت اصلاحش کند.
از سعدی بشنویم.
سعدی: آن سیاستمداری پیروز است که وقتی به قدرت می رسد، ۱) مردم را آزار ندهد و ۲) درباره بزرگان مردم بد حرف نزند.
می دانید سعدی از کجا دلیل می آورد
که خداوند روزی رسان است؟
می گوید از اینجا که می بینیم
رزق ناتوان ها و نادان ها هم به خوبی می رسد.
این ها
نشانه هایی است
که امروز کمتر می بینیمشان.