ح. حاجی کاظم
مامورین مبارزه با مواد مخدر به دنبال یکی از سرشاخه های قاچاق هستند که احتمال دارد در قتل یک دختر نوجوان هم مقصر بوده باشد. در جستجو برای یافتن وی، با زندگی فلاکت بار جمعی از معتادان دیگر روبرو می شویم. با دستگیری وی، روشن می شود که نام واقعی او ناصر خاکزاد نبوده بلکه علی رستمی است و مرگ خود را جعل کرده است. وی به اعدام محکوم می شود اما درددل های وی، محل تمرکز فیلم است. اظهار می کند که به خاطر فقر مالی خانواده اش به قاچاق روی آورده است. خواسته کاری کند که خانواده اش دنبال خلاف و زندگی ضعیف نروند. وقتی قاضی از او می پرسد پس چرا بعد از آزادی قبلی اش دوباره دنبال خلاف رفته است، اعتراف می کند که «چشمم سیر نبود». ولی اعدام می شود اما مامور نیروی انتظامی، درک بیشتری نسبت به شرایط معتادان پیدا کرده و به نیاز مالی آنها بیشتر اهمیت می دهد.
تحلیل:
- تلاش فیلم برای انتقال غیراخلاقی بودن و آسیب زننده بودن مواد مخدر به خوبی دیده می شود و از این جهت، بسیار قابل تقدیر است.
- خشکی قانون در صدور رای خلاف واقع در جایی که با گردن گرفتن توسط کسی روبروست را منعکس می کند. (درباره پسر پدری که توزیع مواد داشته اما از پسرش می خواهد که وی گردن بگیرد.)
- تلاش دارد مشکلات جامعه در زمینه های اجتماعی را به نیاز مالی برگرداند. نشانه هایی را برای اثبات این ادعا هم در فیلم قرار داده است. (از جمله تصمیم وحید به قتل عامل اصلی گرفتاری وی) به نظر می رسد این میزان وابسته کردن مسائل اجتماعی و فرهنگی به نیازهای مالی، نادرست است. نگاه عاقلانه، اجازه ارتکاب عمل غیراخلاقی حتی در فقر مالی را نخواهد داد. به ویژه جایی که ارتکاب خلاف، در سطحی وسیع دنبال می شود.
- تلاطم انسانی در برابر ارتکاب خلاف و یا دوست نداشتن خلاف را نشان می دهد.
- شرافت و دلسوزی بدنه پلیس و قوه قضائیه را منعکس می کند.
- به خوبی اهمیت شرافت را منعکس می کند.