پیرو مطلبی که درباره مشکلات محبت ورزیدن به جنس مخالف غیر همسر و وابستگی آسیب زننده آن نوشته بودیم، دوستی به نام آقا مسعود نوشته بود:
با حرف شما موافقم ولی انسان دوست داره به کسی محبت کنه و تزش محبت ببینه ولی وقتی شرایط ازدواج رو هیچ جوره نداره باید چه کار کنه اگر تونستید و فرصت کردید به وبلاگ من سر بزنید و آرشیو وبلاگمو بخونید من عاشق دختری بودم که به نظرم همه چیزش عالی بود ولی نشد بعد از اون جریان یک مشکلی برام پیش اومد که الان مانع ازدواجم میشه به نظره شما من باید چه کار کنم بمونم و تو تنهاییم بسوزم ؟؟؟؟؟
در پاسخ نوشتم:
سلام دوست عزیزم آقا مسعود
ممنون از ابراز محبتتان.
آدمی باید اهل محبت ورزیدن باشد.
إِنَّ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ اَلرَّحْمٰنُ وُدًّا ﴿مریم، ۹۶﴾
مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد!
همیشه و به همه کس. مگر اینکه به خاطر وابسته نشدن او، ترجیح دهد فعلا ابراز محبت نکند.
به نظرم خیلی ها هستند که حتی بدون ازدواج می توان به آنها محبت ورزید. هم محبت زبانی و هم عملی.
به پدر و مادر، به اقوام، به دوستان، به معلم، به شاگرد، به خیلی ها.
البته درجه ابراز محبتش با همسر متفاوت است و پیشنهاد می کنم باز هم بررسی بفرمایید شاید راهی برای ازدواجتان باشد.
باید محبت بورزیم اما صادقانه و نه برای کاسبی و نه برای اسیر کردن دیگران.
و محبت به خدا و آدم های بزرگ نزدیک خدا (اولیاء حق) البته نه بدون شناخت، می تواند محبت ورزیدن ما را به سقف رساند.
و یک نکته مهم: محبت ورزیدن اصل نیست. اصل، اهل محبت ورزیدن شدن است.
عالی بووددددد ،،،، درود و سپاس
تشکر. موفق باشید.