اول رمضان، ۱۸ خرداد، درگذشت خانم نفیسه (۲۰۸ ق)
می‌خواهیم درباره بانویی بگوییم که بیشتر ما او را نمی‌شناسیم. نفیسه، نام عروس پاک و بافضیلت اما صادق (علیه‌السلام) است. او همسر اسحاق (فرزند امام) شده بود. اسحاق، به امانت‌داری مشهور بود و به او لقب «مؤتمن» داده بودند. سیده نفیسه خاتون به همراه همسرش به مصر مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آنجا ساکن بود. این بانو، به انس با قرآن مشهور بود. گفته‌اند قرآن را حدود هزار و نهصد بار ختم کرد و در حال خواندن این آیه از دنیا رفت: «لهم دار السلام عند ربهم وهو ولیّهم بما کانوا یعملون: برای آنان نزد خداوند خانه سلامتی است و خداوند به خاطر اعمالشان، یاور آنان است». او بسیار اهل عبادت بود و در حالی که می‌توانست از امکانات رفاهی و منابع مالی فراوانی استفاده کند، زندگی زاهدانه‌ای را برای خویش برگزید. مردم به وی علاقه‌مند بودند و در گرفتاری‌ها و مصیبت‌های خویش به او مراجعه می‌کردند. ابونصر بخاری تصریح کرده آن قدر او پیش مردم ارزش دارد که خیلی از مصریان برای اثبات ادعای خویش، به نامش سوگند یاد می‌کنند.