پروفایل حجت حاجی کاظم

پدرم نجار بود. پاکدست و صادق. الان هم هست شکر خدا ولی از نجاری بازنشسته شده. خدا عزیزانتان را برایتان حفظ کند.
پروردگار بزرگ، لطف کرد و با مسجد و هیئت و معلم های خوبی آشنا شدم. در دانشگاه، با نشست های متفاوت اصلاح طلبان (سال ۱۳۸۱) روبرو بودیم. آن موقع هم مهم برایمان، حقیقت بود و آن فعالیت ها، موجب جستجوی بیشترمان شد.
دنبال حرف های قوی تر و صحیح تری بودم تا اینکه با اساتیدی اهل اندیشه و پژوهشگرانی واقعی روبرو شدم. همین موجب شد بعد از خدمت سربازی، فضای مهندسی و شهر بزرگ تهران را رها کنم و به حوزه قم عزیمت کنم. خیلی فرصت خوبی بود. حسم این بود که وارد کتابخانه ای بزرگ شدم.
کم کم تحصیلات دانشگاهی را هم ادامه دادم و خط مشی گذاری هم خواندم و در این مدت تلاش داشتم کنار رسالت های فرهنگی مختلف که بر دوش خود حس می کردم، پژوهش و جستجوی حقیقت را رویکرد اصلی خود قرار دهم چرا که معتقدم سهم قابل توجهی از ضعف های ما، به فهم های عمومی ما بر می گردد.
حقیقت، برایمان باید از همه چیز مهم تر باشد. اگر به آن پای بند نباشیم، هیچ چیز نداریم. تلاش دارم اینگونه باشم.