سخت گیرانه بگویم: اگر در موردی خانواده ها اجازه گفتگوی کافی ندادند، فعلا ازدواج نکنید.

به قلم: حجت حاجی کاظم

درباره گفتگوی قبل از ازدواج دختر وپسر

این مطلب را با درد می نویسم. با مشاهده و برخورد با مواردی که به خاطر آشنایی های فامیلی و ملاک های ظاهری و گاهی هم پول و تحصیلات،‌ چشم ها را بسته اند و زندگی فرزندانشان را به تلخی کشاندند.

گفتگو با قصد ازدواج و با اطلاع خانواده و در محیط خانه، از راه های ضروری برای محکم تر شدن پیوند ازدواج است.

آن قدر این جلسات رسمی گفتگوی دو نفر مهم است که می توان گفت اگر خانواده ها به خاطر تفکرات سنتی، نادرست و یا هر دلیل دیگر اجازه ی آن را نمی دادند، بهتر است ضمن رعایت کامل احترام آنها، چنان از پاسخ گفتن و ابراز رضایت طفره بروید که مسئله ازدواجتان به آینده واگذار شود. (مگر اینکه شرایط سنی و … شما اجازه صبر کردن نمی دهد) به این امید که دیدگاه خانواده شما یا طرف مقابل در این زمینه تغییر کند.

البته تلاش شود اهمیت این جلسات به طور بسیار غیر مستقیم به خانواده منتقل شود. به نحوی که طرح شود بین ۴ تا ۸ جلسه گفتگو،‌ ضروری و حیاتی است. تلاش کنید در این موضوع احترام خانواده کاملا حفظ شود. باید از مهارت همراهی و سوال پرسیدن از راه و چاه برای توجیه آنها در این موضوع استفاده نمایید.

می توانید با ابراز غیر مستقیم یا مستقیم این موضوع که شما و طرف مقابل می خواهید زندگی کنید و مسئول مشکلات شما در آینده پدر و مادر نیستند و البته می خواهید از راهنمایی های خوبشان استفاده کنید، زمینه را برای پذیرش آنان آماده سازید.

برخی اهداف جلسات رسمی گفتگو قبل از ازدواج که البته باید سوالات اساسی علمی (در سوالات جلسه خواستگاری بیان شده است) در آن مطرح شود به شرح ذیل است:

۱-    بررسی میزان دقیق تناسب و طرف در همه زمینه ها جهت انجام ازدواج آگاهانه (۲۵صدم ۲۵صدم بررسی کنید، اما در پایان نمره قبولی را ۱۷ قرار دهید)

۲-    قضاوت تدریجی درباره چهره، نحوه بیان و … طرف مقابل (قضاوت درباره زیبایی ظاهری و روانی آدم ها با نگاه اول،‌ ارزیابی دقیقی نیست)

۳-    با آشنایی با روحیات یکدیگر، در صورت تحقق ازدواج هم چیزی را از دست نداده اید. با یک گفتگوی خوب می توانید در مراحل بعد سنجیده تر عمل نمایید تا شیرینی زندگی شما بیشتر شود. فرصت اینگونه گفتگو کردن،‌ به این راحتی در زندگی پیش نمی آید.

۴-    در عمل، برخی از گفتگوها به طور غیر مستقیم به معنی عهد بستن و قرار گذاشتن است و موجب می شود فاصله ها و قضاوت ها میان دو طرف کاهش یابد و از ابتدای زندگی، ضابطه هایی برای خود ایجاد کرده باشند و آن تغییری را که شایسته یک زندگی خوب است آغاز نمایند.

۵-    حرف آخر اینکه جلسات گفتگو باید از جانب دو طرف جدی گرفته شود. این ضرورت باید به تدریج و با رعایت احترام به خانواده ها انتقال یابد. به ویژه در خانواده های مذهبی که آفت های ارتباط خارج خانواده را می شناسند و نحوه ازدواج جوانانشان، همین راهکارهای خوب را نیاز دارد.

سخت گیری در ازدواج،‌ به هیچ وجه کار درستی نیست اما خوب دیدن و دقیق دقیق بررسی کردن،‌لازمه ی ازدواج موفق است. بدون مطالعه و مشاوره نباید پیش رفت. البته در ارزیابی نهایی، باید وسواس و نیز هواهای نفسانی و چشم همچشمی ها را کنار گذاشت.

به زودی درباره مهارت تحقیق در ازدواج خواهیم گفت.

سه نکته دیگر که لازم است اشاره نمایم:

۱- این که این گفتگوی ضروری برای ازدواج،‌دقیقا قبل از هرگونه عقد است. چرا که بعد از عقد، محبتی ایجاد می شود که مانع از بررسی جنگجویانه تفاوت ها خواهد بود. اصولا بعد از عقد،‌دیگر جای بررسی تفاوت ها نیست. جای بررسی و یافتن اشتراکات است. لذا کارکرد این گفتگوها،‌ بیشتر قبل عقد است.

۲- هیچ آشنایی و گفتگویی قبل از ازدواج مثل گفتگوی رسمی با هماهنگی خانواده ها و به قصد ازدواج ارزش ندارد. اصلا آشنایی و گفتگوی دوست دختر و دوست پسر (که البته آسیب های عاطفی بسیاری دارد) و حتی گفتگوی دانشجویی  و گفتگوی دخترخاله ای و پسر خاله ای،‌ جایگزین گفتگوی رسمی با اطلاع خانواده ها و فقط برای ازدواج نخواهد بود.

۳- باید تلاش شود از گفتگو در محیط های تفریحی و در فضای خیلی صمیمی پرهیز شود تا دچار مثبت بینی بیجا نشوند. محیط رسمی خانواده،‌ بهترین شرایط است. محیط صمیمی و تفریحی‌ را برای بعد از ازدواج قرار دهید.

سخت گیرانه بگویم: اگر در موردی خانواده ها اجازه گفتگوی کافی ندادند، فعلا ازدواج نکنید.

2 دیدگاه برای “سخت گیرانه بگویم: اگر در موردی خانواده ها اجازه گفتگوی کافی ندادند، فعلا ازدواج نکنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

اسکرول