حجت حاجی کاظم
در تبلیغات بازرگانی محصولات تبرک، از لورل و هاردی می پرسند:
بزرگترین آرزوی شما چیه؟
میگن: اینه که بتونیم جایزه تبرک رو برنده بشیم. (به اندازه وزنت اسکناس میدن … )
حالا به نظر شما اگر صدها و هزاران بار این نوع تبلیغات بازرگانی که دارای بهترین کیفیت های بصری و هنری است را ببینیم، آرزوهای انسانی و الهی و اخلاقی بلند جامعه ما تحت تاثیر قرار نخواهند گرفت؟
درست است که تبلیغات بازرگانی جهت ایجاد میل به یک محصول بسیار موثر است اما آیا ارزش نادیده گرفتن و جابجا کردن اولویت های اخلاقی و انسانی را دارد؟
نمی گویم یک تبلیغ بازرگانی اینگونه، انسان ها را دنیاپرست و ضد اخلاق می کند اما می توان گفت اگر ساعت ها و روزها و سال ها بدون توجه به اثر آن ادامه یابد، بی اثر نسبت به اخلاق نخواهد بود.
+
تبلیغات بیمه که بدتره، یه تبلیغ تو همین تلویزیون دیدم که آخرین صحنه اش این بود که یه بچه می گفت من نگران هیچ چیز نیستم و کاملا آرامش دارم وقتی فلان بیمه را دارم(البته عین جمله نیست ولی مفهوم همین بود)