به قلم: حجت حاجی کاظم
این سریال که توسط شرکت فاکس از مجموعه شرکت های رابرت مرداک ساخته می شود، هنجارهایی مثبت را با نکاتی پیرامون امنیت ملی آمریکا همراه کرده است.
قسمت اول فصل هشتم آن را می دیدم. فصل هشتم مجموعه تلویزیونی ۲۴ در ۱۷ ژانویه ی سال ۲۰۱۰ میلادی آغاز و در ۲۴ می همان سال پایان یافت؛ شخصی به نام عمر حسن به عنوان رئیس جمهور کشوری به نام جمهوری اسلامی کامستان، با رئیس جمهور آمریکا مشغول مذاکره است. مذاکره بر سر این است که وی تعهد دهد دنبال سلاح هسته ای نیست و در قبال آن تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا برداشته شود. دائم در فیلم تکرار می شود که این توافق بسیار مهم و مفید است. البته طرف مقابل آمریکا را بسیار وابسته تر به این توافق می خواهد نشان دهد.
در سخنرانی مقام معظم رهبری در حرم رضوی، اشاره فرمودند که علت تناقض گویی هایی مثل نامه نمایندگان کنگره به ایران مبنی بر بی ارزش بودن توافقات با اوباما، این است که به توافق رسیدن در این موضوع به دست هر حزبی که باشد، برای آنان مایه فخرشان می تواند باشد.
یک نکته دیگر اینکه آنان سعی می کنند برای ملت خود علت تحریم ها را توضیح دهند و ایرا نباید در این زمینه بهانه ای به آنان دهد که وانمود کنند در صورت شکست مذاکرات، ایران تقصیرکار است. شاید یک حکمت لزوم همدلی با دولت در سال جاری همین است.
البته فیلم نمی تواند مبنای تحلیل قرار گیرد اما به هر حال فضای ذهنی مخاطب را تا حدودی تقریب می کند.
