شکر نعمت نعمتت افزون نکند بلکه خودت را افزون کند

یک نکته قرآنی زیبا: غلط است که شعر « شکر نعمت نعمتت افزون کند» را در ترجمه آیه شریفه «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی‏ لَشَدیدٌ» (مبارکه إبراهیم علیه السلام : ۷) می آورند. دقت کنید ببینید می توانید غلط را بیابید؟
پاسخ:

فرموده: شُکر (چه نعمت و چه غیر نعمت. هر شکری) خودت را افزون کند (لازیدنکم) یعنی وجود تو با شکر کردن بزرگ می شود. چرا که شکرگزار بودن، صفتی الهی است که وجود انسان را بزرگ می کند.

 

البته برخی اوقات، شکر گزار بودن باعث افزون شدن نعمت می شود اما نه به عنوان پاداش. بلکه به عنوان ظرفیتی دیگر برای شکرگزاری بیشتر.

بنابراین در شعر

شکر نعمت نعمتت افزون کند              کفر، نعمت از کفت بیرون کند.

گرجچه این درست است که شکر نعمت موجب افزایش نعمت می شود اما این به خاطر آن است که با شکر کردن، الهی تر شده ایم و به همین خاطر نعمتمان نیز افزایش می یابد تا الهی تر شویم. به عبارت دیگر، اصل شکر، افزون شدن خودمان است وگرنه خداوند که احتیاجی به شکر ما ندارد.

شکر نعمت نعمتت افزون نکند بلکه خودت را افزون کند

10 دیدگاه برای “شکر نعمت نعمتت افزون نکند بلکه خودت را افزون کند

  1. ممنونم خیلی به دردم خورد باید تو بنویسیم معنی این ضرب المثل رو توی کتاب فارسی (محارت های نوشتاری) یا همون بنویسیم خودمون مینوشتم 🙂

  2. سلام این نکته مربوط به (لازیدنکم) باتوجه به چه منبع ودلیل اوردید

  3. نعمات الهی همیشه مثل باران در حال باریدن است و کم و زیاد نمیشود‌ اگر شکر گذار باشیم ظرفمان برای دریافتش بزرگتر خواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

اسکرول