به قلم: حجت الله حاجی کاظم
یکی از مهمترین اصول ما که از طریق دلایل بسیار محکم و فطرت پسند به دست می آید، این است که دستورات الهی، حکیمانه است.
دکارت، این موضوع را مطرح می کند که نکند خداوند ما را نسبت به شناخت صحیح فریب داده باشد؟ بعد فرض را بر این می گذارد که خداوند فریبکار نباشد و هرچه من به عنوان روشن و متمایز درک می کنم، حتما وجود دارد.
واقعیت این است که اگر کسی بخواهد لحظه ای خداوند بی انتها را خیرخواه نداند، باید به قول اگزیستانزیالیست ها و پوچ گراها، عمری در رنج تمام نشدنیِ «بودن» به سر برد. به عبارتی، زندگی جز تلخی ای که چاره ای از آن نیست، چیزی نخواهد بود. در این نگاه است که شاید بهترین تصمیم برای این انسان بیچاره، خودکشی است …
اما ما اعتقاد داریم و این اعتقاد زیباست و غیر آن کشنده است که هستی بر اساس حکیمانه ترین نقشه ممکن طراحی شده است و حتی مصیبت ها و مشکلات و فقرها هم برای رشد انسان تا بی نهایت است.
به قول امام خمینی(ره): (صحیفه نور ج۱۹ ۱۸۵)
هر چه را که خدا دستور فرموده است چه برای مرد و چه برای زن، برای این است که آن ارزش های واقعی که شما دارید و ممکن است به وسوسه های شیطانی با دست های فاسد استعمار پایمال شوند، این ارزش ها زنده بشوند.